Ο όρος αντοχή αφορά στην ικανότητα του οργανισμού να αντιστέκεται στην κόπωση, όταν παράγει έργο για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Στην κατηγορία με τα αθλήματα αντοχής ανήκουν οι δρόμοι μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων όπως ο μαραθώνιος, η ποδηλασία, η κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων, το δίαθλο και το τρίαθλο.
Για να είναι η άσκηση/προπόνηση αποδοτική στα αθλήματα αντοχής και να μην επέλθει γρήγορα η κόπωση, είναι απαραίτητο η διατροφή του αθλούμενου να είναι πλήρης σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Εκτός των μακροθρεπτικών συστατικών (πρωτεΐνες, λίπη, υδατάνθρακες) όμως, πολύ σημαντικά είναι και τα μικροθρεπτικά συστατικά.
Ανάλογως του επιπέδου έντασης της άσκησης, της ηλικίας και άλλων παραγόντων, οι ανάγκες και οι απαιτήσεις διαφέρουν.
Ωστόσο, όλοι οι αθλούμενοι χρειάζονται την επαρκή πρόσληψη των υδατοδιαλυτών βιταμινών Β1, Β2, Β6, Β9, Β12 και της C και των λιποδιαλυτών E,D με προσοχή όμως στην πρόσληψη των αντιοξειδωτικών βιταμινών (C, Ε).
Κατά την διάρκεια της άσκησης, η πρόσληψη του οξυγόνου είναι ιδιαίτερα αυξημένη, με αποτέλεσμα την αύξηση της παραγωγής ελεύθερων ριζών οι οποίες επιταχύνουν την εμφάνιση μυϊκής κόπωσης, επιβραδύνουν την μυική αποκατάσταση και μειώνουν την άμυνα του ανοσοποιητικού. Ωστόσο, οι τελευταίες έρευνες, δείχνουν ότι για πιο αποτελεσματική προπόνηση και άμεση μυική αποκατάσταση, είναι ωφέλιμο να υπάρχει η παρουσία ελεύθερων ριζών, επομένως χρειάζεται προσοχή στην ποσότητα των αντιοξειδωτικών (τα οποία εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες) που λαμβάνει κάποιος είτε μέσω της διατροφής είτε μέσω συμπληρωμάτων.
Για τους ενήλικες, η συνιστώμενη ημερήσια δοσολογία για την βιταμίνη C είναι 90 mg για τους άντρες και 75mg για τις γυναίκες. Για την βιταμίνη Ε το ανώτατο επιτρεπτό όριο για είναι 1000 mg ημερησίως.
Ας δούμε όμως πώς συνεισφέρει κάθε βιταμίνη στην καλύτερη συμβάλλει στο να διατηρείται η αντοχή ιδιαίτερα σε παρατεταμένη αθλητική δραστηριότητα, καθώς και στην διατήρηση του αναερόβιου κατωφλιού, που είναι η ανώτατη ποσότητα οξυγόνου που μπορεί να καταναλώσει ο οργανισμός κατά την άσκηση πριν αρχίσει η συστηματική συγκέντρωση γαλακτικού οξέος στο αίμα.
Η Β2 ή ριβοφλαβίνη είναι σημαντικό να λαμβάνεται επαρκώς, καθώς δρα ως συστατικό συνενζύμων και λαμβάνει μέρος στην παραγωγή ενέργειας εξασφαλίζοντας την αντοχή του αθλούμενου κατά την άσκηση, χωρίς να αισθανθεί άμεσα κόπωση.
Η Β6 συμμετέχει στην σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, η οποία είναι απαραίτητη για την μεταφορά και την αποθήκευση του οξυγόνου, επομένως έλλειψη της B6 μπορεί να οδηγήσει σε πιο γρήγορη κόπωση και μειωμένη απόδοση.
Το φυλλικό οξύ (Β9) είναι απαραίτητο για την σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων, καθώς σε έντονη προπόνηση καταστρέφεται μέρος αυτών.
Η Β12 συμβάλλει στην σύνθεση των ερυθρών αιμοσφαιρίων και άρα στην μεταφορά οξυγόνου στα κύτταρα ώστε να επιβραδύνουμε την κόπωση και την πιθανή εμφάνιση αδυναμίας.
Η βιταμίνη C βοηθά στην διάθεση του οξυγόνου στα κύτταρα για την παραγωγή ενέργειας και στην επιβράδυνση της παραγωγής γαλακτικού οξέος με αποτέλεσμα την βελτίωση της αγωνιστικής επίδοσης.
H βιταμίνη D βοηθά στην καθυστέρηση εμφάνισης της κόπωσης, στην διατήρηση της μυικής ισχύος και την άμεση επιδιόρθωση του μυικού ιστού μετά την προπόνηση.
Η βιταμίνη Ε ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος παρατείνοντας την ανοχή και βελτιώνοντας την αθλητική απόδοση.
Οι αθλητές αντοχής είναι ουσιαστικό να λαμβάνουν τις απαραίτητες ποσότητες βιταμινών ώστε να μεγιστοποιείται η αθλητική τους απόδοση με προσοχή όμως στην υπερδοσολογία, η οποία μπορεί να επιφέρει το αντίθετο αποτέλεσμα.
